Regina Spektor 'Laughing with'
Het is een emotioneel lied. Wanneer ik dit voor eerste keer hoorde in de klas, kwamen er veel gevoelens naar boven. Ze zingt dat we lachen met God wanneer het goed met on gaat, maar wanneer we in een dipje zitten dat we de steun en kracht zoeken bij God.
Ik ga helemaal akkoord met haar visie. Als we een vrolijk leven lijden, gaan we minder stilstaan bij God, maar als we het moeilijk hebben bv. het overlijden van een dierbaar iemand dan gaan we op zoek naar troost bij God.
Film Oscar et la dame Rose
Eerste film 'Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran'
Thema: Dood
Acteurs: Michèle Laroque, Amir Ben Abdelmoumen, Max von Sydow, Amira Casar, ..
Gebaseerd op een boek
Oscar is een jongen van tien jaar en ligt in het ziekenhuis. Hij heeft kanker en op een dag vertelt de dokter zijn ouders dat hij uitbehandeld is. Niemand durft het Oscar persoonlijk te vertellen. Hij komt in contact met een gekke pizzabezorgster Rose. Ze heeft een sterk karakter en is rechtuit. Als afleiding moet hij iedere dag tien jaar worden. Doorheen deze dagen beleeft hij vele hoogtepunten: verliefd worden, trouwen, het ouder worden, ... Om zijn hart op te luchten, schrijft hij brieven naar God
Ik vind dat Oscar een echt doorzettingsvermogen heeft. We zien hem steeds met een grote glimlach terwijl hij zwaar ziek is. Ook bewonder ik Rose in deze film. Ze zorgt dat Oscar zijn gedachten kan verzetten door in te gaan op zijn fantasie en vele avonturen te beleven. Op die manier ontwikkelen ze een hechte band.
Maaike Ouboter 'Dat ik je mis'
Maaike Ouboter is een Nederlandse zangeres. Ze beleefde eind mei 2013 in
Nederland en Vlaanderen een doorbraak toen ze auditie deed voor het programma 'De beste singer-songwriter' van Nederland.
Ze deed auditie met het nummer 'Dat ik je mis.' Het is een lied dat geïnspireerd is op de dood van haar ouders.
Songtekst:
Je kust me, je sust me.
Omhelst me, gerust me.
Je vangt me, verlangt me.
Oneindig ontbangt me
Je roept me, je hoort me.
Je redt en verstoort me.
Geloof me, beroof me.
Verstikt en verdoof me.
Je ademt en leeft me.
Siddert en beeft me.
Vertrouwt me, beschouwt me
Als mens en weerhoudt me
Van bozige dromen
Die op komen dagen
De eenzame vragen
Van eindig geluk.
Met je krullen als nacht
Hoe je praat hoe je lacht
Hoe je stem zo dichtbij
Als een engel verzacht
In mijn dromen doorstromen
Oneindige leegte
Je remt me, je temt me
Je roert en beweegt me
Ik mis je, ik mis je
Ik grijp je, ik gris je
Ik wil je, bespeel je
Ik roer en beveel je
Om bij me te blijven
In donkere nachten
Om niet meer te smachten
Naar jou
Laat me los
Ik moet nu alleen
En houd me vast als het nodig is
In gedachten en ik zoek je
in alles om me heen
maar al denk ik soms
dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen
Dat ik je soms mis
Oh ik smoor je, bevroor je
Verlos en verloor je
Weg naar een andere plek
Maar ik hoor je
Omarm je, verwarm je
Ik zie en ik voel je
Ik aai je, ik streel je
Ik knuffel en kroel je
Je rijdt me begrijpt me
Verwart en misleidt me
Het schrikt me soms af
Hoeveel ik op je lijk nu
M'n glimlach mijn tranen
M'n liefde, mijn beleven
Het spijt me van alles
Kom help en bevrijd me
En laat me los
Ik kan het alleen
Maar houd me vast als het nodig is
In gedachten en ik vind je
In alles om me heen
Maar al denk ik soms
Dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen
Dat ik je soms mis
Ik kus je, ik sus je
Ik doof en ik blus je
Je blijft heel dicht bij me
Maar in mijn hoofd rust je.
Omhelst me, gerust me.
Je vangt me, verlangt me.
Oneindig ontbangt me
Je roept me, je hoort me.
Je redt en verstoort me.
Geloof me, beroof me.
Verstikt en verdoof me.
Je ademt en leeft me.
Siddert en beeft me.
Vertrouwt me, beschouwt me
Als mens en weerhoudt me
Van bozige dromen
Die op komen dagen
De eenzame vragen
Van eindig geluk.
Met je krullen als nacht
Hoe je praat hoe je lacht
Hoe je stem zo dichtbij
Als een engel verzacht
In mijn dromen doorstromen
Oneindige leegte
Je remt me, je temt me
Je roert en beweegt me
Ik mis je, ik mis je
Ik grijp je, ik gris je
Ik wil je, bespeel je
Ik roer en beveel je
Om bij me te blijven
In donkere nachten
Om niet meer te smachten
Naar jou
Laat me los
Ik moet nu alleen
En houd me vast als het nodig is
In gedachten en ik zoek je
in alles om me heen
maar al denk ik soms
dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen
Dat ik je soms mis
Oh ik smoor je, bevroor je
Verlos en verloor je
Weg naar een andere plek
Maar ik hoor je
Omarm je, verwarm je
Ik zie en ik voel je
Ik aai je, ik streel je
Ik knuffel en kroel je
Je rijdt me begrijpt me
Verwart en misleidt me
Het schrikt me soms af
Hoeveel ik op je lijk nu
M'n glimlach mijn tranen
M'n liefde, mijn beleven
Het spijt me van alles
Kom help en bevrijd me
En laat me los
Ik kan het alleen
Maar houd me vast als het nodig is
In gedachten en ik vind je
In alles om me heen
Maar al denk ik soms
Dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen
Dat ik je soms mis
Ik kus je, ik sus je
Ik doof en ik blus je
Je blijft heel dicht bij me
Maar in mijn hoofd rust je.
De inhoud van het lied raakt me heel hard. Het doet je nadenken over het gemis van een dierbaar iemand. Het missen van iemand gaat niet zomaar weg. De persoon blijft nog altijd in je gedachten. De dood van mijn opa en oma hebben mij ook diep geraakt. Wanneer ik ze op sommige momenten heel hard mis dan denk ik aan de mooie momenten die ik met hen heb beleefd. Dit helpt wel om het verdriet te verwerken. Ik denk dat Maaike Ouboter dit ook heeft gedaan. Ze zingt over haar gevoelens om het gemis te verwerken.
Afscheid van pasgeboren leven
TVzorg
Ze proberen mensen nabij te staan door een gesprek te voeren of een ritueel uitvoeren zoals een doopsel of uitvaart. Dit ritueel kan zeer katholiek zijn of juist zeer ruim zijn. Het hangt af van de wensen van de ouders.
Ze komt in contact met het koppel Jeroen en Annelies. Hun baby Achilles was niet levensvatbaar: hartafwijkingen, verschijnselen aan de voeten, ... Hun wereld stortte in. Na enkele gesprekken met de ouders overlegden ze om een doopsel te houden. De ouders hadden hier heel veel steun aan. Het was een droevig, maar ook heel sterk moment.
Martelingen in Syrië
Er zijn vele gruwelijke berichten binnengekomen over martelingen in Syrië. De inlichtingendiensten mishandelen mensen in de gevangenis. Human Rights Watch kwam tot de ontdekking dat er 20 verschillende martelmethodes aan bod kwamen. Het gaat meestal om mannen tussen de 18 en 35 jaar, maar ook vrouwen en kinderen zijn het slachtoffers. Human Rights Watch doet een beroep op de VN-Veiligheidsraad zodat de verantwoordelijken gestraft worden.
Enkele gevangenen over de feiten:
"Ze hingen ons op aan de armen zonder dat we konden steunen. Ze sloegen ons. "
"Ze zetten een metalen plaat tussen je benen om je geslachtsdelen te pletten. Het draait, knijpt en drukt de testikels aan."
"De tweede keer dat ik ondervraagd werd, elektrocuteerden ze me. Bij het laatste verhoor trokken ze mijn nagels uit."
Het is verschrikkelijk om te horen hoe deze gevangenen worden gemarteld. Het is niet de bedoeling dat gevangenen op deze manier worden gestraft want daar bereik je niets mee. Hopelijk kan de VN-Veiligheidsraad actie voeren en de verantwoordelijken laten boeten.
In Flanders Fields Museum
Het in Flanders Fields Museum is een modern en interactief museum. Het bevindt zich in de Lakenhallen van Ieper. Het thema van het museum is de aanloop tot de eerste wereldoorlog, de inval in Belgie, de verwoesting van de oorlogsjaren, de periode na de oorlog en voortdurende herdenking sindsdien. Het museum werkt vanuit vele standpunten. Het militaire en historische is belangrijk, maar ook de relatie met het heden, ons verleden en dat van andere landen, ... In het zesde middelbaar bezocht ik Ieper. Het was indrukwekkend om terug zoveel jaren geleden terug te gaan in de tijd. Door de vele materialen over de oorlog te zien, kon ik me een beter beeld vormen van de Eerste Wereldoorlog. Ook bezochten we op het einde van de avond de Last Post. Dit is een dagelijks eerbetoon voor de gesneuvelden.
In Flanders Field is ook een gedicht van een Canadese arts John McCrae. Hij stierf toen hij nog tijdens de oorlog in een veldhospitaal werkte. (1872-1918)
In Flanders fields
In Flanders fields
- In Flanders fields the poppies blow
- Between the crosses, row on row
- That mark our place; and in the sky
- The larks, still bravely singing, fly
- Scarce heard amid the guns below.
- We are the dead. Short days ago
- We lived, felt dawn, saw sunset glow
- Loved, and were loved, and now we lie
- In Flanders fields.
- Take up our quarrel with the foe:
- To you from failing hands we throw
- The torch; be yours to hold it high.
- If ye break faith with us who die
- We shall not sleep, though poppies grow
- In Flanders fields.
Is er leven na de dood?
Iedereen heeft een andere visie over het leven na de dood. Sommigen zeggen dat er geen leven meer bestaat na de dood, anderen geloven dat ze na de dood naar de hel of hemel gaan naargelang hun gedrag op aarde en anderen geloven in leven na de dood (reïncarnatie). Persoonlijk denk ik dat we na de dood een nieuw leven starten. Een leven waar we een ander mens worden. Ik denk niet dat we als geest of dier gaan terugkomen, maar wel als iemand totaal anders. Wanneer zogezegd je tweede leven van start gaat, besef je niet dat je al een leven had voordien.
Geloof jij in leven na de dood? Of heb je hier een andere visie over? Laat gerust een bericht na met uw mening.Allerzielen
De dag waarop katholieken aan hun overledenen denken.
Allerzielen is en dag uit de westerse rooms-katholieke traditie. Deze dag wordt gevierd op 2 november, de dag na Allerheiligen. Met Allerzielen worden worden de overledenen herdacht. Het is een dag van gebed voor allen die uit het leven zijn gegaan. Daarbij hoort een bezoek aan de kerk. Het is traditie geworden op verschillende plaatsen. We staan bij het graf staan en bidden tot God dat we die herinnering blijven houden, de goede herinnering aan mensen.Tijdens de eredienst worden de namen van de overledenen van het afgelopen jaar genoemd.Ik vind het heel belangrijk om op Allerzielen naar het graf van mijn oma en opa te gaan. Ik iedere dag aan hen, maar op 2 november wil ik altijd hen nog extra in de 'bloemetjes' zetten. Ik vind het nuttig om deze traditie verder te zetten. Het hoort bij ons geloof.
De verscheidenheid in visies in het omgaan met lijden en dood in de verschillende culturen.
Christendom
Christenen geloven dat de dood geen einde is. Het is slechts het einde van het leven op aarde. De ziel van de mens leeft verder bij God. Daar is er geen pijn of verdriet.
Als een christen stervende is, gaat de priester het sacrament (zalven voeten en handen) geven. In de katholieke kerk is er dan een begrafenis voor de dode. De priester vertelt over de kwaliteiten van de dode. Hij besprenkelt de kist met heilig water en brandt er wierook bij de kist. De gelovigen in de Kerk gaan bidden en danken God voor het leven dat de overledene heeft geleefd. Familieleden of vrienden lezen daarna zelf teksten voor.
IslamDe dood in de Islam is geen eindpunt. De tijd, de plaats, en de manier waarop iemand sterft is in de handen van God. Na de dood gaat de ziel naar een tussenwereld waar ze wacht. Dan komt het oordeel dat de beloning/straf van het lichaam en ziel zal bepalen. Iedereen krijgt wat hij of zij verdient. Dit kan pijn, angst of een voorsmaak van het eeuwige leven zijn. Op een bepaalde dag zal de aarde vergaan. Deze tijd noemen ze in de Islam 'Dag des Oordeels'. Op deze dag zullen de zielen terugkeren in het graf. Allah zal op de 'Dag des Oordeels' ieder Islam ondervragen om nadien te beslissen of hij of zij naar de hemel/hel moeten.
We kunnen zeggen dat dat de door voor moslims veel betekenen. Dood is dan eigenlijk het begin van een nieuw leven.
Jodendom
Bij joden is het cremeren van doden verboden dit omwille van het geloof. Er bestaat een verschil tussen een Joodse en niet-Joodse behandeling. Voor het Jodendom is het belangrijk om de overledene zo snel mogelijk van de opbaarruimte naar de begrafplaats wordt gebracht.
Als de dood intreedt wordt de overledene niet alleen gelaten. Bij het hoofd van de overledene wordt een kaars gezet en dit zal branden tot het lichaam wordt begraven. Deze kaars/licht is symbool voor de ziel van de overledene.Voor de begrafenis wordt het lichaam gereinigd in volle stilte. Een vrouwelijke overledene wordt door een vrouwelijk Chewre verzorgt, mannen door een mannelijke Chewre. Deze reiniging van het lichaam staat symbool voor het teruggeven van de overledene aan de Schepper. Na het wassen en aankleden van de overledene keert hij/zij terug naar de Schepper.
Hindoeïsme
Bijna alle hindoes kiezen voor een crematie omdat ze op die manier sneller gaan terug keer naar Brahm, de Oerbron. Voor de familie is cremeren daarom geruststellender dan begragen. De dood wordt positief ervaren omdat het lichaam slechts tijdelijk bedoeld was en zijn taak heeft volbracht. Ze geloven in reïncarnatie. Dit wil zeggen dat hun ziel na het sterven in een andere lichaam terechtkomt.
Het hindoeisme bestaat uit verschillende tradities en overtuigingen die iets gemeenschappelijks met elkaar hebben namelijk het er van uitgaan dat de mens heel wat wedergeboortes eb reïncarnaties doormaakt voor hij met Brahm herenigd kan worden.
Er is geen officieel religieus gezag, maar de priesters vormen een schakel tussen de individuele gelovige en de plechtigheden die bij belangrijke gebeurtenissen in het leven moeten plaatsvinden.
BoedhismeBoeddhisten geloven in reïncarnatie, dit betekent dat je terug geboren wordt na je dood. Het liefst willen Boeddhisten als mens terug geboren worden omdat je dan terug de kans krijgt om goede dingen te doen. Op die manier sta je dichter bij het geluk en hoef je minder te lijden. Blijvend geluk kan je bereiken als je bevrijd wordt van het steeds opnieuw geboren te worden en dood gaan(= nirwana).Boeddhisten geloven in de kracht van karma. Karma betekent dat je door goede daden dichter bij het nirwana wordt wedergeboren of dat je door slechter daden verder van het nirwana wordt wedergeboren.Boeddhisten kiezen meestal voor de crematie zodat de ziel het lichaam goed kan verlaten. In het Tibetaans boeddhisme hebben een dodenboek hierin staan heel wat rituelen om de ziel op een goede manier te begeleiden uit het lichaam van de overledene naar een goede wedergeboorte. Men gelooft ook dat je herinneringen kunt hebben van je vorige leven.
Céline,
BeantwoordenVerwijderenIk vind het heel mooi wat je hier geschreven hebt.
Het verliezen van een dierbaar persoon is nooit gemakkelijk en het is belangrijk dat je daar bij stil staat. Net zoals jij geloof ik in leven na de dood, ik kan het mij moeilijk voorstellen dat het leven plots gedaan zou zijn. Je had het ook over de gevangenen in Syrië die gruwelijk gemarteld worden. Ik kreeg zelf al de rillingen als ik het nog maar las. Geen enkele mens zou dit mogen meemaken! Maar met het liedje van Maaike Ouboter kon ik mijn gedachten weer verzetten, zelf word ik daar ook heel emotioneel van.
Goed gedaan!
Groetjes
Pauline
Dag Pauline,
VerwijderenBedankt voor jouw reactie.
Ik probeer iedere dag stil te staan bij de mensen die ik verloor. Op die manier kan ik mijn verdriet verwerken en heb ik het gevoel dat ik met hen in contact kom.
Ik kan ook moeilijk beseffen dat het leven plots zou gedaan zijn. Ik wil dit gewoon niet. Ik vind het leven juist zo mooi en ik wil dan ook van ieder moment genieten. Ik ben bang om dit plots allemaal te verliezen die mooie momenten, die warme mensen, ...
Het is inderdaad afschuwelijk wat er met de gevangenen gebeurd is in Syrië. Het moet niet eenvoudig zijn voor hen om in deze moeilijke omstandigheden te overleven. Ik hoop dat ze hier voor snel een oplossing vinden om dit misbruik te vermijden. Die gevangenen zullen het al moeilijk genoeg hebben.
Gelukkig heeft het liedje 'Dat ik je mis' van Maaike Ouboter je op gedachten verandert. Ik vind wanneer je dit lied beluistert dat je pas echt gaat stilstaan over het leven en de dood.
Dankjewel Pauline! Fijn om te horen.
Groetjes!
Lieve Céline,
BeantwoordenVerwijderenNet zoals jou geloof ik ook leven na de dood.
De mens reïncarneert in een ander leven, om op die manier opnieuw dingen te leren.
Wat ik ook geloof is dat wanneer men een aantal levens heeft geleefd en men de levenslessen in het leven heeft geleerd, we niet meer opnieuw worden geboren maar een geest blijven.
Ik er dus niet in dat er geen leven meer is na de dood. Wat mij misschien ook wel een troostende gedachte heeft, want ik heb een enorme angst aan doodgaan. Beseffen dat je de mensen van wie jou houd nooit meer terugziet? je alles vergeet? je je leven niet meer herinnert? Roept mij bij mij angst op. Iets waar ik zeker nog zal aan moeten werken.
Groetjes Victorien
Dag Céline,
BeantwoordenVerwijderenJe eigen persoonlijke gevoelens en ideeën, gekoppeld aan de gekozen teksten symboliseren heel sterk je eigen geloof en drive in het leven. De liedjestekst van Maaike Oubouter geeft ook mooi weer hoe je omgaat met het verlies dierbaren in je eigen familie. Ook de link met de herdenking van de gesneuvelden uit WO I vind ik zeer geslaagd.
Céline, je bent nog jong, maar verduiveld al heel diepzinnig bezig met 'de dingen des levens'. Mooi !!
Vele groetjes,
Xavier Morret
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDag Céline,
BeantwoordenVerwijderenIk vind het prachtig hoe je je eigen gevoelens beschrijft. Het verliezen van een dierbare is iets enorm pijnlijk en moeilijk te beschrijven! Iedereen verwerkt dit op zijn eigen manier en ik heb het gevoel dat jij je verwerking deels in het neerschrijven van je gevoelens stopt.
Iedere dag worden we geconfronteerd met de dood en beginnen we spontaan te denken aan onze eigen 'ervaringen' met de dood. Het liedje, de film, enz. je beschrijft prachtig hoe je met dergelijke onderwerpen omgaat en wat je erbij voelt.
Dit is een prachtige blog vol met gevoelens en interpretaties!
Doe zo verder meid!
Vele groetjes,
Emmi Marreel